Bij regelmaat kies ik radicaal voor mezelf
Over de kracht van alleen-zijn en trouw blijven aan jezelf
Er was een tijd dat ik dacht dat tijd voor mezelf nemen een luxe was. Iets voor “als er nog wat overbleef”. Maar intussen weet ik beter: het is geen luxe, het is noodzaak.
Niet om de wereld buiten mij te ontlopen, maar om het contact met de wereld in mij te bewaren.
Want telkens wanneer ik in stilte zak, kom ik dichter bij wie ik werkelijk ben. Daar, waar geen ruis is. Geen verwachtingen. Geen oordeel. Alleen ik, en dat wat mijn ziel mij wil vertellen.
Bij regelmaat kies ik radicaal voor mezelf. Niet uit egoïsme, maar uit noodzaak.
Want alleen zijn is geen leegte, het is thuiskomen bij mezelf.
In de stilte vind ik antwoorden die woorden overstijgen.
Mijn rust is heilig, mijn tijd kostbaar.
Ik leef niet langer om te voldoen aan verwachtingen van anderen, ik leef om trouw te zijn aan mezelf.
Terwijl ik mijn eigen pad bewandel en mijn eigen tuin verzorg, laat ik los of die van een ander groener lijkt.
Wat telt, is dat mijn gras wortels heeft. Diep. Sterk. Echt.
Door mezelf beter te leren kennen, en zeker ook sinds de ontdekking van mijn Human Design, is het voor mij kristalhelder geworden: tijd alleen is geen optie, het is een noodzaak. Mijn energie heeft ruimte nodig. Stilte. Herstel. Niet om “bij te komen” van het leven, maar om opnieuw af te stemmen op mijn ware frequentie.
Ik voel beter en beter welke energie bij mij past. En dat betekent niet dat ik mensen die niet met mij resoneren veroordeel. Helemaal niet. Ik weet gewoon veel helderder wat stroomt en wat niet.
Voorheen zou ik het toch nog proberen, toch nog rekken, toch nog aanpassen.
Nu doe ik dat niet meer.
Ik wil trouw blijven aan wie ik ben, en aan wat ik nodig heb.
Dat is niet egoïstisch. Dat is pure zelfliefde.
Want mensen die energetisch niet met mij resoneren, zuigen me leeg. En dat klopt niet meer.
Mijn energie is waardevol. En het is mijn verantwoordelijkheid om daar zorgvuldig mee om te gaan.
Hoe vaker ik dit doe, hoe meer ik voel dat ik er juist daardoor beter kan zijn voor anderen. Niet vanuit pleasen, maar vanuit echtheid. Niet vanuit ‘moeten’, maar vanuit verbinding.
En het mooiste? Ik geef mijn dochters mee dat je je eigen ruimte mag innemen. Dat kiezen voor jezelf niet betekent dat je de ander verlaat, maar dat je thuiskomt bij wie jij bent.
Want als er íets is wat ik heb geleerd, dan is het dit:
Je hoeft je niet kleiner te maken om geliefd te zijn. Je mag groots aanwezig zijn in je eigen leven.
Dus als jij voelt dat het tijd is om even op adem te komen, doe het.
Niet later. Niet als het uitkomt.
Maar nu.
Want jouw innerlijke rust is geen bijzaak. Het is de basis!
0 Comments