Soms word je niet bekeken zoals je werkelijk bent,
maar zoals de ander is.
Ieder mens kijkt door zijn eigen lens: gevormd door ervaringen, overtuigingen, angsten en verlangens.
En soms leidt dat ertoe dat je verkeerd wordt begrepen, of erger nog: dat mensen je woorden, je kracht of je kwetsbaarheid gaan verdraaien naar hun eigen verhaal.
Ik denk terug aan iemand uit mijn verleden.
Ik schreef ooit een kwetsbare post over zelfreflectie, vanuit kracht en bewustzijn.
Voor mij voelde het als een moment van pure helderheid.
Toch kreeg ik niet veel later een berichtje: “Gaat het wel met je?”
Niet uit echte betrokkenheid, maar eerder met een toon die insinueerde dat ik “in de knoop” zou zitten.
Ik voelde het meteen.
Ze las mijn woorden niet met haar hart, maar door de bril van haar eigen onopgeloste stukken.
Ze wílde me zien als iemand die het moeilijk had. Misschien omdat het haarzelf meer geruststelde,
of omdat echte kwetsbaarheid haar ongemakkelijk maakte.
Deze reactie was voor mij de perfecte indicatie dat ze mij niet écht kende.
Ze had mijn energie niet gevoeld, mijn kracht niet begrepen, en zag niet wat er achter mijn woorden schuilging. Ze zag enkel haar eigen reflectie.
En weet je?
Dat is oké.
Ik heb geleerd om trouw te blijven aan mijn hart,
ook wanneer anderen mijn woorden verkeerd lezen.
Ik heb geleerd dat mijn boodschap haar kracht niet verliest,
omdat iemand anders een andere bril draagt.
Je zult voor de één inspirerend zijn, voor de ander te veel.
Voor de één een bron van licht, voor de ander een trigger.
En dat zegt alles over hun reis.
Niet over de jouwe.
Dus blijf jij maar delen vanuit jouw hart.
Blijf leven in jouw waarheid.
De juiste mensen zullen je niet alleen begrijpen, ze zullen je herkennen.
Want wie zichzelf écht ziet,
herkent ook het licht in een ander..✨
0 Comments