Het universum heeft me altijd beziggehouden. Degenen die mij goed kennen, weten dat ik niet in toevalligheden geloof. Alles komt op ons pad met een reden, ook al beseffen we die reden niet altijd even helder. Zelfs de diepste, pijnlijke gebeurtenissen hebben hun doel in het leven. En ja, dat klinkt voor velen misschien tegenstrijdig. Ik heb in momenten van intense pijn ook vaak moeite gehad om deze gedachte te omarmen. Toch werd ik achteraf steeds weer bevestigd dat alles zijn redenen heeft. Pijn kwam op mijn pad om me te leren omarmen wie ik echt ben.
Geduld is een mooie deugd, en dit is precies een van de dingen waar mensen met ADD het vaak moeilijk me hebben. Ondanks dat heb ik ontdekt dat mijn geduld al sterk is verbeterd. Dit komt doordat ik meer ben gaan vertrouwen op het leven. Het leven is er voor mij, niet tegen mij. Door te geloven dat het universum me leidt, kan ik nu loslaten wat ik vroeger probeerde te forceren.
Er zijn momenten geweest dat ik huilend op de grond zat, smekend naar boven: "Welk doel heeft deze pijn? Ik weet dat het zijn redenen heeft, maar mag het alsjeblieft stoppen?" In die momenten drong vaak de volgende quote tot me door: "Niets gaat ooit weg totdat het ons heeft geleerd wat we moeten weten." Pas later besefte ik dat deze momenten me niet verzwakten; ze leerden me vertrouwen, zelfs wanneer ik nog geen antwoord kon zien. Elk verdriet dat ik doorleefde was als een poort naar een dieper begrip, naar wie ik werkelijk ben.
Wanneer alles me weer even teveel werd, sprak ik mezelf moed in of stuurde huilend een spraakbericht naar mijn coach Lies, die altijd de juiste feedback gaf. Dit waren signalen die ik niet mocht negeren. De ingevingen die op mijn pad kwamen, waren leidraden die me naar de juiste richting leidden.
Dit zijn mijn waarheden, maar het is niet mijn intentie om ze op te dringen. Ik wil vooral open en eerlijk delen hoe ik het leven zie en beleef. Het heeft me lang gekost om me niet langer te verbergen achter een persoon die ik niet ben—om liefde te krijgen door een masker te dragen. Maar nu wil ik puur, oprecht en authentiek zijn. En door dit open te delen, voelt het alsof ik eindelijk kan ademen. Ik wil dat iedereen leeft vanuit dat wat voor hém of haar goed voelt. Je eigen pad volgen voelt bevrijdend, en voor mij is dat een groot cadeau.
Eind september heb ik samen met Lies een belangrijke stap gezet: ik heb mijn domeinnaam voor mijn website aangevraagd! Dit speelde al meer dan drie jaar door mijn hoofd, maar doordat ik steeds meer in mijn kracht kwam te staan, voelde dit nu als het juiste moment om die stap te zetten. Het voelde perfect om dit 'samen' met haar te doen, als de kers op de taart.
Ik deelde vol trots op mijn social media de stap die ik gezet had!
Een uur later viel mijn oog op iets bijzonders: dit was het 777ste bericht dat ik op Instagram had geplaatst over mijn nieuwe stap. Meteen ging ik op zoek naar de betekenis. De betekenis was: "Gefeliciteerd, je hebt goed naar de aanwijzingen geluisterd en hebt die wijsheid omgezet. Je plukt er nu de vruchten van. Je succes inspireert en helpt anderen. Dus ga hier alsjeblieft me door."
Dit liet mijn hart springen en voelde als een prachtige bevestiging. Een krop in mijn keel en toen, terwijl het regende, brak de zon door de wolken heen. Een traan gleed over mijn wangen. Mijn lieve Laure* is helemaal bij me in dit gevoel! Dat is althans mijn waarheid, ik voelde de tinteling door heel mijn lichaam. Wat ben ik trots en ooh zo dankbaar dat ik ben blijven volhouden.
Deze reis heeft me weer zó mooi geleerd dat elke stap, hoe klein ook, vol betekenis is. En dat de liefde en steun van anderen ons door de moeilijkste tijden kunnen helpen. Laten we blijven luisteren naar de signalen die het leven ons biedt en blijven geloven in onszelf en de reis die we maken. Want zelfs in de donkerste momenten kunnen we de zon weer laten schijnen.. ☀
En als ik iets zou mogen meegeven aan jou, de lezer: vind de moed om jouw eigen waarheid te ontdekken. Laat los wat je niet dient, en ontdek hoe bevrijdend het voelt om gewoon, volledig, jezelf te zijn.
0 Comments