Er zijn van die momenten waarop woorden je diep raken, woorden die precies op het juiste moment komen en als een waarheid binnenkomen die je eigenlijk altijd al wist. Dat gebeurde bij mij toen ik de raad van een Kung Fu-master hoorde in Kung Fu Held op VTM.
Hij zei: “Sta boven oordelen. Wees enkel bezig met jouw berg. Wanneer jij jouw berg beklommen hebt, zijn zij nog maar heel klein.”
Die woorden kwamen binnen. Het was alsof hij recht in mijn ziel sprak. Mijn hele leven heb ik me ‘anders’ gevoeld, zonder precies te weten waarom. Pas op mijn 46e ontdekte ik dat ik ADHD heb, en dat veranderde alles.
De ontdekking van ADHD: De eerste stap op de berg
Mijn hele leven voelde ik dat ik anders dacht, anders reageerde, anders voelde. Maar waarom? Dat wist ik niet. Tot die diagnose kwam. Het was een shock, maar tegelijk een puzzelstukje dat op zijn plek viel. Eindelijk kon ik plaatsen waarom ik altijd zoveel chaos in mijn hoofd voelde, waarom ik soms zoveel moeite had met de structuren waar anderen moeiteloos in leken te passen.
Maar na de eerste opluchting kwam een andere vraag: Wat als mensen hier een oordeel over hebben?
Want ADHD heeft nog steeds een stigma. “Aandachtsstoornis”, “druk”, “chaotisch”, “onverantwoordelijk” – de labels die eraan hangen, zijn niet bepaald positief. Moest ik dit nu geheimhouden? Of mocht ik gewoon mezelf zijn, open en eerlijk?
Openheid en oordelen: Het klimmen begint
Ik koos ervoor om open te zijn. Om het niet te verbergen. Dit ben ik, en dat is helemaal oké. Toch voelde ik in het begin de angst: Wat als mensen me anders gaan zien?
Het oordeel van anderen kan hard zijn. Maar ik besefte iets essentieels: oordeel zegt alles over de ander, en niets over mij. Mensen kijken altijd door hun eigen bril, door hun eigen ervaringen en overtuigingen. En als iemand mijn openheid over ADHD als ‘negatief’ bestempelt, dan zegt dat iets over hun perspectief, niet over mijn waarheid.
Maar ondanks dat besef, merkte ik dat het soms nog steeds aan me kon knagen. En toen hoorde ik de woorden van die Kung Fu-master…
De les van de Kung Fu Master: Sta boven oordelen
Toen die master zei: “Sta boven oordelen. Wees enkel bezig met jouw berg. Wanneer jij jouw berg beklommen hebt, zijn zij nog maar heel klein.”, voelde ik tranen opkomen.
Want dat is precies hoe het werkt. Hoe hoger ik klim in mijn eigen acceptatie, hoe minder de stemmen van anderen ertoe doen. Mensen zullen altijd een mening hebben. Maar als ik me blijf richten op mijn eigen pad, mijn eigen groei, dan vervagen die meningen. Ze worden klein, onbelangrijk, nauwelijks hoorbaar.
Ik voelde een diepe rust door me heengaan. Het gaat niet om wat anderen denken. Het gaat om hoe ik mezelf zie.
De top van de berg: Vrijheid in zelfacceptatie
Door mijn ADHD te accepteren, heb ik mezelf geaccepteerd. En dat is de grootste bevrijding die er is. Geen energie meer verspillen aan wat anderen denken, geen angst meer om ‘anders’ te zijn. Dit ben ik. Dit is mijn pad.
Jij hebt ook een berg te beklimmen. Misschien is het zelfacceptatie, misschien is het loslaten van het verleden, misschien is het leren staan in je eigen kracht.
Welke berg ben jij aan het beklimmen?
0 Comments