“Wanneer je stopt met zoeken, vind je jezelf”
De reis naar mezelf.
Als ik terugkijk naar mijn jonge jaren, was de zoektocht naar “de ware” vaak een zoektocht naar iets buiten mezelf. Ik was ervan overtuigd dat geluk in een ander te vinden was. En zelfs als ik diegene niet vond, dan was het idee van “de ware” nog steeds een romantisch ideaal dat ik in mijn gedachten koesterde. Maar, in werkelijkheid, was ik niet klaar om te ontvangen wat ik zocht. Want voordat ik liefde kon geven, moest ik eerst leren hoe ik van mezelf hield.
Zelfliefde is geen egoïsme, zoals we soms denken. Het is juist de basis van een gezonde relatie. Pas wanneer je jezelf ziet, waardeert en accepteert, kun je een ander werkelijk zien voor wie hij of zij is. Zonder verwachtingen, zonder eisen.
Met een nieuw bewustzijn zie ik vele dingen nu helderder
Wat ergens logisch is, je kunt dan wel zeggen ‘had ik toen maar’, maar gedane zaken nemen geen keer. Jezelf hier in vergeven is ook van cruciaal belang. Mede ook omdat ik toen in een andere staat van zijn was. Je zou dus kunnen zeggen; verstand komt met de jaren… 😉
Wat ik nu wel doe, is aandacht besteden aan wat mijn gevoel zegt. Ons lichaam weet vaak veel eerder dan wat ons verstand kan begrijpen. Ons ego komt er veel te vaak tussen piepen. Wanneer jouw hart een punt zet, zal jouw verstand van alles bedenken. Nu heb ik geleerd om gehoor te geven wanneer mijn intuïtie aanreikt dat er iets niet klopt, ook al begrijp ik het niet. Ik heb geleerd om er nu naar te luisteren. We zijn veel wijzer dan we denken, alleen zijn we vergeten om erop te vertrouwen. En dat heeft alles te maken met in welke mate je jezelf graag ziet.
Vandaag de dag kan ik oprecht zeggen dat ik mezelf graag zie, dit zonder verwaand over te komen. Wanneer ik nu iemand leer kennen, blijf ik bij mijn waarden. En als die persoon niet aansluit bij mijn waarden, dan is hij niet de juiste. En dat staat los van perfectie, maar heeft alles te maken met waar ik mij goed bij voel. Waarom zou ik genoegen nemen met iets wat niet aanvult met het mijne? Dat breekt zich achteraf sowieso.
De kracht van loslaten
De ware is niet altijd degene die je bij je houdt, maar degene die je toestaat om jezelf te ontdekken. Soms moet je loslaten, om ruimte te maken voor datgene wat echt voor jou is. Ik heb geleerd dat het vasthouden aan een relatie uit angst voor het onbekende, of uit de wens om iets te controleren, uiteindelijk niets anders dan een muur is die mijn eigen geluk blokkeert.
Loslaten is krachtig. Het betekent dat je vertrouwen hebt in de toekomst, dat je gelooft dat alles op zijn juiste tijd en op zijn juiste plaats komt. Het maakt je open voor de ware, die misschien in een heel andere vorm verschijnt dan je ooit had verwacht.
De ware komt pas wanneer jij helemaal thuis bent in jezelf
Het mooiste is dat, wanneer je je eigen leven helemaal in eigen handen hebt genomen en je hart op zijn juiste plek staat, de ware vaak op je pad komt. Niet als een wervelwind die je overrompelt, maar als iemand die je aanvult, iemand die je leert zien, iemand die je helpt om je eigen kracht te omarmen. Dit is geen sprookje, dit is een levend voorbeeld van hoe het universum werkt: je krijgt wat je bent, niet wat je wilt.
Wrok maakt plaats voor dankbaarheid
Met de tijd heb ik geleerd dat ik geen wrok meer voel naar de gebroken relaties in mijn leven. Elke relatie heeft zijn eigen lessen met zich meegebracht, en elke keer heeft het me weer een stapje dichter gebracht bij het houden van mezelf. Want dat is uiteindelijk waar het om draait: in jezelf geloven en jezelf volledig omarmen. Dat is de kracht die ons in staat stelt om te geven en te ontvangen in relaties. Mijn reis is gevuld met dankbaarheid voor alles wat ik heb geleerd, want ik weet nu dat ik niet alleen op zoek was naar liefde, maar naar zelfliefde – en die had ik altijd al in me.
⸻
Afsluiting
De reis naar “de ware” is geen eindbestemming, maar een ontdekkingsreis naar jezelf. Ik geloof dat we pas de ware kunnen herkennen wanneer we echt leren wie we zijn en wat we nodig hebben. Niet uit een verlangen naar aanvulling, maar vanuit een plek van volledige zelfacceptatie.
Ik wil iemand die naast me staat, die met me meegroeit en die mijn reis ondersteunt – niet omdat hij moet, maar omdat hij wil. Een relatie kan alleen bloeien wanneer beide mensen de vrijheid hebben om zichzelf te zijn. Want de ware, dat ben ik. En de ware, dat ben jij.
En ik geloof pertinent dat die ware voor mij bestaat, volgens mij is hij al onderweg. 😉
0 Comments