Jarenlang heb ik geworsteld met de vraag waarom ik de ene keer intense liefde voelde en de andere keer minder. Waarom waren er momenten van diepe verbinding die ineens leken te verdwijnen? Ik zocht de oorzaak altijd buiten mezelf, maar nu besef ik dat alles te maken had met mijn eigen verbinding met mezelf.
De momenten waarop ik die intense liefde ervaarde, waren de momenten dat ik trots was op mezelf, wanneer ik iets had bereikt waar ik mijn comfortzone voor had verlaten. Eén van die momenten was toen ik 3 jaar geleden ceremonie spreekster was op een huwelijk.
Mijn toenmalige partner had me hierin volledig gesteund en aangemoedigd, en dat gaf me vleugels.
Ik weet nog goed hoe ik die ochtend nadien wakker werd. Hij lag nog te slapen en ik keek naar hem. Het gevoel van trots dat ik voor mezelf voelde, maakte de liefde voor hem nog intenser. Het was alsof ik die liefde naar mezelf reflecteerde en dat vervolgens naar hem kon uitstralen.
Een ander voorbeeld is een bijzondere reis naar Italië. Het was de meest liefdevolle en harmonieuze vakantie die we samen hadden. Maar het ging niet om de omgeving of het idee dat “vakantie altijd leuk is.” Want dat is niet altijd zo geweest. Zelfs in de mooiste plekken voelde ik me soms verloren, als ik niet verbonden was met mezelf. Maar tijdens deze reis was dat anders. Ik voelde me sterk, waardig, en helemaal mezelf. Dat gevoel zorgde ervoor dat alles moeiteloos stroomde.
Toen wist ik dit niet te kaderen. Ik vond het frustrerend dat deze gevoelens verdwenen zodra ik weer in oude patronen verviel, zoals het denken dat ik niet goed genoeg was. Die overtuiging zat diep, vooral omdat mijn praktijk toen niet echt van de grond kwam. Ik voelde me bij momenten niet krachtig genoeg, terwijl mijn partner daar juist enorm veel bewondering had voor de manier dat ik dingen ondernam.
Hij keek nooit op me neer; hij bewonderde mijn inzet en doorzettingsvermogen.
Ik heb geleerd dat het niet de ander is die bepaalt hoeveel liefde we ontvangen, maar de relatie die we met onszelf hebben. Mijn partner bewonderde mij altijd en steunde me op belangrijke momenten, zoals toen ik ceremonie spreekster was op een huwelijk. Hij moedigde me aan en zorgde ervoor dat ik me trots voelde. Toch was het de liefde voor mezelf die uiteindelijk de grootste rol speelde. Wanneer ik trots was op mezelf en mijn eigen stappen vierde, voelde ik de liefde op een veel diepere manier.
Deze inzichten zijn voor mij een krachtige sleutel gebleken om mijn eigenwaarde en de liefde die ik uitstraal te begrijpen. Het besef dat zelfliefde de basis is voor alles wat ik in mijn leven wil ervaren, heeft alles veranderd. Ik neem dit nieuwe inzicht vol vertrouwen mee in de toekomst. In plaats van te treuren over waarom ik dit toen niet begreep, omarm ik nu de waardevolle lessen die ik heb geleerd. Ik had toen gewoonweg nog niet het bewustzijn. Ik ben dankbaar voor de relatie en de lessen die deze me heeft gebracht. De intense reis met mezelf dit jaar heeft me juist naar deze inzichten geleid.
Na een jaar van zelfreflectie en groei voel ik me nu helemaal klaar om me opnieuw open te stellen voor een nieuwe liefde. Ik weet dat ik mijn eigen liefde ben, en dat ik pas echt kan ontvangen wat ik mezelf toesta om te geven. Mijn relatie met mezelf is de basis voor alles, en ik sta open voor de liefde die dit met zich meebrengt. Mijn reis is nog maar net begonnen, en ik ben benieuwd naar de volgende stappen die ik zal zetten, vol vertrouwen en liefde voor mezelf.
Heerlijk toch, hoe dit druilerige dagje weer gezorgd heeft voor heldere inzichten? Het dagje opstellingen van afgelopen dinsdag heeft hier ongetwijfeld ook een mooie bijdrage aan geleverd.
0 Comments