
Ik wist dat de volgende stap voor de deur stond.
Ik voelde het in heel mijn wezen, alsof mijn hele lichaam me eraan herinnerde dat ik dit niet kon uitstellen.
Uitstelgedrag, dat is iets wat ik altijd met me me heb gedragen – en nu besef ik dat het één van die typische ADD-symptomen is. Maar dit keer mocht ik het niet laten liggen, dit ging om mijn dochter.
Terwijl ik nadacht over wat ik moest doen, katapulteerde ik mezelf terug naar mijn eigen kinderjaren.
De pijnscheut die ik voelde was zo herkenbaar, een echo van mijn eigen jeugd.
Ik herinnerde me het gevoel van anders zijn, zonder te weten waarom, en ik wilde koste wat kost voorkomen dat mijn lieve dochter diezelfde last zou dragen.
Ik moest denken aan een moment tijdens de zomervakantie, toen ze naar me toekwam met een gefrustreerde blik. "Mama," zei ze, "ik wil zo graag die chaos in mijn kamer op orde krijgen, maar waarom lukt het me niet?"
Ik voelde haar frustratie tot in mijn kern. Die woorden raakten me diep. "Ik voel jou, lieve schat," zei ik zachtjes. "Mama heeft dat ook, en dat is oké. We gaan elkaar helpen om dit samen aan te pakken."
Na dat gesprek met de zorgjuf wist ik dat het tijd was om ook met haar vader te praten. Ik pakte mijn telefoon en begon een berichtje te typen: " ik zou graag iets met je willen bespreken. Iets waar ik al een tijdje over nadenk. Ik heb er wat tijd voor nodig gehad om het helder te krijgen, en ergens heb ik het ook wat voor me uitgeschoven. Maar nu wil ik het graag met jou delen. Ik vind het belangrijk om dit niet via de telefoon te doen, dus misschien kunnen we binnenkort afspreken. Maar toen ik klaar was met typen, lukte het me niet om op verzenden te drukken. Het stemmetje in mijn hoofd fluisterde constant: "Beeld je het jezelf allemaal niet in? Wat zal hij wel niet denken?" De negatieve gedachten begonnen de bovenhand te nemen. De angst bleef op de achtergrond. Wat als ik het niet bij het rechte eind had?
Op dat moment besloot ik een kaartje te trekken, iets dat me vaak moed en inspiratie gaf. Ik trok het kaartje met de woorden: "Zing je eigen lied." De boodschap was duidelijk: heb de moed om uit te vliegen; Ontdek je eigen stem en zing uit volle borst. De wereld heeft behoefte aan jouw ware lied! Bij die woorden voelde ik een kracht in me opkomen, en met een diepe ademhaling drukte ik op "verzenden".
0 Comments