Blog 91✨Er is altijd licht aan het einde van een tunnel
 

Soms lijkt het leven één lange tunnel. Een aaneenschakeling van donkere stukken waarin je het einde niet kunt zien, laat staan het licht. Je loopt en je loopt, op de tast, struikelend over oude overtuigingen, pijn, verdriet, gemis. Af en toe denk je: Is dit het dan? Blijft het altijd zo donker?

Maar wat ik heb geleerd, is dit: er is altijd licht aan het einde van een tunnel. Altijd. Alleen… soms zie je het pas als je de bocht om bent. Soms zie je het nog niet, omdat je nog in het midden van die tunnel zit, precies op het dieptepunt. Maar het is er. Het licht wacht op jou.

En weet je wat het bijzondere is? Soms ontdek je onderweg dat jij zélf een lichtje kunt aansteken. Misschien een klein vonkje. Een gedachte die net iets lichter voelt dan de vorige. Een gebaar van iemand die je plotseling raakt. Of het inzicht dat je niet alles alleen hoeft te doen. Juist die kleine lichtjes maken dat je de weg blijft vinden.

Ik heb zelf tunnels gekend waarin ik dacht dat ik nooit meer het daglicht zou voelen. Maar het leven heeft me geleerd dat elke tunnel mij uiteindelijk weer naar een open veld bracht, naar adem, naar ruimte. Soms bracht het me zelfs naar plekken waar ik nooit had durven dromen te komen.

En de mooiste ontdekking? Dat ik zelf steeds meer dat licht ben geworden. Niet omdat alles ineens perfect is, maar omdat ik leerde kijken met andere ogen. Zacht. Mild. Vol vertrouwen, zelfs als ik het nog niet voelde.

Dus als jij nu in een tunnel zit — weet dan: dit is niet het einde van jouw verhaal. Dit is een bocht. Een moment in je reis. Het licht is er. Het wacht op jou. Misschien al om de hoek.

Blijf lopen.

Blijf ademen.

En als je moe bent, rust even uit tegen de wand van de tunnel. Maar blijf geloven in dat licht. Want dat licht… ben jij.

0 Comments

Leave a Comment

Copyrights © 2025 held by respective copyright holders, including cindy jacobs.